wtorek, 1 stycznia 2013

Z Nowym Rokiem - nowym krokiem ...

i coś czego jeszcze nie było .... :)))

Ale najpierw chciałabym życzyć Wam cudownie wspaniałego 2013 roku !!!
Aby marzenia się spełniały, a w miejscu tych spełnionych pojawiały się wciąż nowe, budzące nadzieję i słodkie oczekiwanie na więcej :))) !!!
Najlepszego !!!


A teraz pokażę Wam, na czym minął mi dzisiejszy dzień...

hu hu ..... :)


takie cukierkowe, przyjemne szycie :))), niesamowicie inne od tego na co dzień, więc wciąga i ma się ochotę na więcej, a przy tym ta odmienność, mała forma, kolory - mmmmmmm takie szycie relaksacyjne trochę, w sam raz na dzisiaj :))) chociaż dzisiaj chyba się nie powinno, hmmmm no cóż :), bo gdyby nawet cały ten rok miałby być tak na słodko przepracowany, to ja nie mam absolutnie nic przeciwko .....


A zaczęło się od przygotowywania świątecznych prezentów dla Najbliższych. I pewna mała kruszynka, która została obdarowana "kocią" podusią zainspirowała mnie do spróbowania czegoś całkiem nowego :) Byłam sceptyczna, ale bardzo chciałam mieć dla Niej jeszcze coś czym mogłaby się ucieszyć już teraz, bo podusia choć śliczna, to jednak nie to samo, co fajna zabawka, którą można osobiście wziąć w malutkie rączki :) Spróbowałam i ku mojemu zaskoczeniu okazało się , że to działa !!! Maja przyglądała się każdej tasiemce z osobna, każdą dotykała, wciąż i wciąż i wciąż ... ale najfantastyczniejszy okazał się bawełniany sznurek z supłem, który cudownie się ssało i gryzło :)))


10 komentarzy:

  1. Agusiu Kochana wszystkiego najlepszego na ten Nowy Rok dla Ciebie i Twoich Bliskich!

    Sówka jest urocza!!! Wcale nie dziwię się ślicznej Majusi, że zainteresowały ją te wszystkie metki, bo ja sama chętnie bym pooglądała i pomacała takie śliczności!!!

    OdpowiedzUsuń
  2. cudna sowa, swietny pomysl :)

    OdpowiedzUsuń
  3. No nareszcie blog odkurzony :))) . Nowy Rok, nowe pomysły! Fajnie!
    Aha - nie wiem czy to się nada, ale można jeszcze w środek coś szeleszczącego wszyć, żeby przy miętoszeniu jeszcze uszka dziecku pracowały :D .
    pooozdrawiam!!!

    OdpowiedzUsuń
  4. Dziękujemy za życzenia :)!!! i za wszystkie miłe słowa :)

    A ja zaczynam rozumieć, co takiego jest w sowach, że nie da się ich nie kochać ... :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Wszystkiego najlepszego w Nowym Roku!

    Zabaweczka jest urocza. A Maja jeszcze cudowniejsza!

    OdpowiedzUsuń
  6. Wpadłam do ciebie przypadkiem i zakochałam się w twoich torbach. Chyba zostanę sobie na dłużej :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Aguś zapraszam do mnie po wyróżnienie:)
    http://gazynia.blogspot.com/2013/07/wlaz-kotek.html
    Mam nadzieję zmotywowac Cie do jakiegos wpisu tutaj;)

    OdpowiedzUsuń
  8. Aga - baaardzo serdecznie Cię przepraszam ale Twoja sowa mnie powaliła na kolana swoją słodyczą! A że chciałam zorganizować jakiś drobiazg dla pewnej maleńkiej kobietki to pozwoliłam sobie zwinąć pomysł.... ;))

    OdpowiedzUsuń
  9. Suuuper sowa, a torby? piękne. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń

Translate

poczatek - wreszcie - ufff :)

Założyłam tego bloga we wrześniu i na śmierć o nim zapomniałam, nie wiem jak to sie mogło stać, ale widocznie to mozliwe, skoro w momencie tworzenia tej stronki trwało jeszcze astronomiczne lato, a teraz na kalendarzu jak wół jest napisane LISTOPAD !!!
Czasem mam wrażenie, że u mnie tydzień trwa tyle co u innych jeden dzień, czas biegnie bardzo szybko i dużo bym dala, żeby doba stała sie dwa razy dłuższa. Szczególnie gdy ma sie pasję, ktora nie pozostawia czasu na nudę, a wręcz pochłania ten czas i jeszcze wykrada go dzieciom, co jest niejednokrotnie okupione ogromnymi wyrzutami sumienia. Owszem, zdażaja sie momenty, kiedy żaden pomysł nie przychodzi do głowy, a wtedy zamiast cieszyć się wolnościa od szmatek, nitek i nożyczek, człowiek chodzi sfrustrowany, dopada go zwatpienie i błaga o wenę.
I nie ma tu najmniejszego znaczenia to, że nie jest sie wielkim, uznanym artystą, na którego swiat czekał latami, tylko takim domorosłym twórcą, bardzo często samoukiem, ale z duszą artysty, która nie może funkcjonować inaczej, jak tylko dając upust swoim pragnieniom twórczym w tych prostych, dla jednych mało atrakcyjnych , a dla innych wyjątkowych, czasem banalnych, choc nie raz ogromnie pracochłonnych przedmiotach, zrodzonych własnym pomysłem i własnymi dłońmi.
A satysfakcja z takiego tworzenia podyktowanego wewnętrzna potrzebą, czy też nagłym impulsem i pomysłem na widok skrawka materiału jest przeogromna :)
I choć często to co robię trafia do mojej własnej szafy, i czasem nawet niebardzo chcę to komuś pokazać, to czas kiedy nie robiłam nic manualnie, bo dzień i noc były po brzegi wypełnione przez dzieci, mimo iż był to czas z oczywistych względów wspaniały, to jednak bardzo mi wtedy czegoś brakowało.
To nauczyło mnie, jak bardzo ważne jest życie z pasją i bez znaczenia jest to, czy spełniamy się w dziedzinie, w której mamy szanse odnieść spektakularne sukcesy, czy jest to tylko taka nocna domowa dłubanina, to warto byc wiernym tej pasji i ze wszystkich sił starać się robic to co daje nam radosć i spełnienie .

Archiwum bloga